آیا نشستن طولانی مدت هم باعث واریس می شود؟

ارتباط نشستن طولانی مدت با واریس

واریس یا "رگ‌های واریسی" به رگ‌هایی گفته می‌شود که به دلیل ضعف در دیواره یا دریچه‌های وریدی متورم و بزرگ شده‌اند. این مشکل بیشتر در رگ‌های پا به وجود می‌آید زیرا فشار ناشی از وزن بدن و نیروی جاذبه بر روی رگ‌های این ناحیه بیشتر است. واریس زمانی اتفاق می‌افتد که دریچه‌های داخل وریدها (عروق خونی که خون را به قلب بازمی‌گردانند) به درستی کار نکنند و خون به جای جریان به سمت قلب، در پاها جمع شود. این وضعیت باعث تورم، پیچ خوردگی و نمایان شدن وریدها به‌صورت واریسی می‌شود. واریس نه تنها ظاهر ناخوشایندی دارد، بلکه در برخی موارد می‌تواند به درد و خستگی در پاها، احساس سنگینی و حتی مشکلات جدی‌تری مثل لخته‌های خونی منجر شود.
نشستن طولانی مدت یکی از عادات رایج زندگی مدرن است که می‌تواند به مشکلات مختلفی برای سلامتی منجر شود. از جمله مشکلات شایعی که به دلیل کم‌تحرکی و نشستن بیش از حد ایجاد می‌شود، واریس است. هنگامی که فرد برای مدت طولانی در یک وضعیت ثابت می‌نشیند، جریان خون در پاها کند شده و فشار روی رگ‌ها افزایش می‌یابد. این فشار اضافی می‌تواند باعث ضعف دیواره‌های وریدی و تجمع خون در رگ‌ها شود. به مرور زمان، این تجمع باعث تورم رگ‌ها و در نهایت بروز واریس می‌شود. در این مقاله، ارتباط بین نشستن زیاد و واریس را بررسی می‌کنیم و نکاتی برای پیشگیری ارائه می‌دهیم.

چرا نشستن طولانی مشکل‌ساز است؟

کاهش جریان خون: یکی از مهم‌ترین دلایل ایجاد واریس به هنگام نشستن طولانی، کاهش جریان خون در رگ‌های پا است. زمانی که عضلات پا حرکت نمی‌کنند، پمپاژ خون به سمت قلب کاهش می‌یابد و خون در رگ‌ها تجمع می‌یابد.
افزایش فشار روی رگ‌ها: نشستن برای مدت طولانی باعث افزایش فشار بر روی رگ‌های پایینی بدن می‌شود. این فشار اضافی به مرور زمان باعث ضعف در دیواره رگ‌ها و تخریب دریچه‌های وریدی می‌شود.
کم‌تحرکی: نشستن طولانی مدت معمولاً با کاهش فعالیت بدنی همراه است. عدم تحرک و نداشتن ورزش منظم باعث ضعف عضلات پا شده و این ضعف می‌تواند روند بازگشت خون به قلب را کند ، کند.

راه‌های پیشگیری از واریس ناشی از نشستن طولانی

خوشبختانه، چندین روش وجود دارد که می‌توان با استفاده از آن‌ها از بروز واریس جلوگیری کرد یا روند پیشرفت آن را کاهش داد. برخی از این راهکارها عبارتند از:
تحرک منظم: حتی اگر شغل شما مستلزم نشستن طولانی است، بهتر است هر 30 دقیقه یک بار از جای خود بلند شوید و کمی قدم بزنید. این کار به بهبود جریان خون کمک می‌کند.
انجام تمرینات کششی: حرکات کششی پاها، به‌ویژه برای تقویت عضلات ساق پا، می‌تواند به پمپاژ بهتر خون کمک کند.
استفاده از جوراب‌های واریس: این جوراب‌ها که به نام جوراب‌های فشاری نیز شناخته می‌شوند، فشار یکنواختی روی پاها اعمال کرده و به بهبود جریان خون در وریدها کمک می‌کنند.اما استفاده مکرر از انها باعث عوارض ناشی از جوراب واریس می شود .
بالا بردن پاها: در مواقعی که فرصت استراحت دارید، پاهای خود را بالا ببرید تا جریان خون به سمت قلب تسهیل شود.
حفظ وزن مناسب: اضافه وزن باعث افزایش فشار بر وریدهای پا می‌شود، بنابراین حفظ وزن در محدوده طبیعی می‌تواند کمک کننده باشد.

نشستن طولانی مدت و جریان خون

یکی از کلیدی‌ترین عواملی که به ایجاد واریس کمک می‌کند، کاهش جریان خون در رگ‌ها است. وقتی برای مدت طولانی در یک موقعیت ثابت، مانند نشستن یا ایستادن، باقی بمانید، جریان خون در پاها کاهش می‌یابد و باعث کاهش پمپاژ خون توسط عضلات پاها می‌شود. این کاهش پمپاژ خون به نوبه خود موجب تجمع خون در رگ‌ها شده و فشار وریدی را افزایش می‌دهد. در نتیجه، دریچه‌های وریدی که مسئول جلوگیری از بازگشت خون به سمت پایین هستند، آسیب می‌بینند و ممکن است عملکرد طبیعی خود را از دست بدهند. این وضعیت باعث افزایش فشار در وریدهای پاها شده و می‌تواند به تدریج به بروز واریس کمک کند.

نشستن و فشار روی وریدها

نشستن طولانی مدت، به ویژه در حالتی که پاها به درستی قرار نگیرند، می‌تواند فشار زیادی به وریدهای پا وارد کرده و منجر به مشکلاتی مانند واریس شود. در حالت نشسته، به دلیل کاهش جریان خون به سمت بالا و افزایش فشار وریدی، وریدهای پایینی بدن تحت فشار قرار می‌گیرند. این فشار اضافی باعث ضعف دیواره‌های ورید و دریچه‌های آن‌ها می‌شود که به تدریج منجر به گسترش واریس می‌گردد. همچنین، نشستن مداوم بدون وقفه می‌تواند منجر به مشکلات جدی‌تری مانند ترومبوز ورید عمقی (DVT) شود، که در آن لخته‌های خون در وریدهای عمقی پاها تشکیل می‌شوند و ممکن است به قلب و ریه‌ها حرکت کنه کنند برای تشخیص دکتر متخصص سونوگرافی داپلر را توصیه می کند .

آیا شغل‌های نشسته عامل واریس هستند؟

بسیاری از شغل‌ها، مانند کارمندان اداری، برنامه‌نویسان یا رانندگان، مستلزم نشستن‌های طولانی هستند. افراد در این مشاغل به دلیل بی‌تحرکی و نداشتن فعالیت‌های بدنی منظم، بیش از دیگران در معرض خطر واریس قرار دارند. در چنین شرایطی، حرکت‌کردن و فعالیت‌های فیزیکی منظم نقش اساسی در پیشگیری از مشکلات وریدی دارد.

روش های درمان واریس

اسکلروتراپی (Sclerotherapy)

اسکلروتراپی یک روش کم‌تهاجمی است که در آن یک ماده شیمیایی یا فوم به داخل رگ‌های واریسی تزریق می‌شود. این ماده باعث التهاب دیواره‌های رگ و در نهایت بسته شدن رگ می‌شود. پس از مدتی، رگ بسته شده به طور طبیعی توسط بدن جذب و از بین می‌رود. این روش به ویژه برای وریدهای کوچک و متوسط مناسب است.

درمان RF (رادیوفرکانسی) واریس

در این روش از امواج رادیوفرکانسی برای درمان رگ‌های واریسی استفاده می‌شود. یک کاتتر نازک به داخل ورید وارد می‌شود و از طریق امواج رادیویی رگ را گرم می‌کند، که باعث بسته شدن آن می‌شود. بدن به تدریج رگ بسته شده را جذب می‌کند. این روش برای رگ‌های بزرگتر نیز مناسب است و بسیار کم‌تهاجمی است.
در مرکز اکباتان، درمان واریس با لیزر رادیوفرکانسی (RF) به صورت تخصصی و با بالاترین دقت انجام می‌شود. این روش پیشرفته تحت نظر دکتر بهنام غیاثوند، از پزشکان مجرب و متخصص در این حوزه، ارائه می‌گردد تا بیماران بهترین نتایج را با کمترین عوارض ممکن تجربه کنند.

میکروفلبکتومی (Microphlebectomy)

میکروفلبکتومی یک روش جراحی کم‌تهاجمی است که در آن وریدهای واریسی بزرگ‌تر از طریق برش‌های کوچک روی پوست برداشته می‌شوند. این روش معمولاً در مواردی استفاده می‌شود که رگ‌های واریسی قابل مشاهده و بزرگ هستند. پزشک از طریق برش‌های کوچک، رگ‌های آسیب دیده را خارج می‌کند.

جراحی واریس (Phlebectomy)

در مواردی که واریس شدیدتر است یا روش‌های کم‌تهاجمی جواب نداده‌اند، از جراحی برای برداشتن وریدهای واریسی استفاده می‌شود. این روش به دو شکل انجام می‌شود:
برداشتن کامل ورید: ورید واریسی کاملاً از پا برداشته می‌شود.
بستن و برداشتن قسمتی از ورید: در این روش قسمتی از رگ که آسیب دیده است برداشته می‌شود و مابقی رگ باقی می‌ماند.

نتیجه‌گیری

نشستن طولانی‌مدت یکی از عوامل مهم در بروز واریس است، به ویژه در افرادی که به دلیل شغل یا سبک زندگی خود مدت زیادی در این حالت می‌مانند. این وضعیت می‌تواند به کاهش جریان خون، افزایش فشار وریدی و ضعف در دیواره‌های رگ‌ها منجر شود. در صورت عوارض بی توجهی به واریس و خطرات احتمالی، این بیماری می‌تواند به مشکلات جدی‌تری مانند زخم‌های وریدی، خونریزی از رگ‌های واریسی و حتی ترومبوز ورید عمقی (DVT) منجر شود. ترومبوز ورید عمقی یک عارضه خطرناک است که می‌تواند با تشکیل لخته خونی در رگ‌ها همراه باشد و در صورت حرکت این لخته به سمت ریه، خطر آمبولی ریه و مشکلات تنفسی شدید وجود دارد. با انجام تحرکات منظم، استفاده از جوراب‌های واریس، تغذیه مناسب و انجام تغییرات کوچکی در محیط کار می‌توان از بروز واریس جلوگیری کرد یا خطر آن را کاهش داد.